นานมาแล้วสมัยที่โลกยังมีดวงจันทร์สองดวง
มีดวงจันทร์ดวงหนึ่งเป็นผู้ชายกับอีกดวงเป็นผู้หญิง
ดวงจันทร์สองดวงนี้รักกันมากทั้งสองไม่เคยแยกจากกัน...ทุกๆคืนเมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้าจะเห็นดวงจันทร์ทั้งคู่อยู่เคียงคู่กันเสมอ
แต่แล้ววันหนึ่งดวงจันทร์ผู้หญิงได้ไปพบกับดวงอาทิตย์ ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงหลงไหลในแสงเจิดจ้าของดวงอาทิตย์จนเลื่อนตัวไปตามดวงอาทิตย์ทีละน้อย...ทีละน้อย...และก็แยกจากดวงจันทร์ผู้ชายในที่สุด
เมื่อค่ำคืนมาถึง...จึงมีดวงจันทร์ผู้ชายเหลือเพียงดวงเดียว
ส่วนดวงจันทร์ผู้ชายได้ตามหาดวงจันทร์ผู้หญิงไปทุกแห่งหน...คืนแล้วคืนเล่า...วันเวลาล่วงผ่านไป แต่ดวงจันทร์ผู้ชายก็ไม่สามารถหาดวงจันทร์ผู้หญิงได้พบ
ด้วยความคิดถึงและอยากพบดวงจันทร์ผู้หญิงให้เร็วที่สุดดวงจันทร์ผู้ชายจึงระเบิดตัวเองเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปทั่วทั้งจักรวาล เพื่อให้ชิ้นส่วนแต่ละชิ้นออกตามหาดวงจันทร์ผู้หญิง
เมื่อเวลาผ่านไปทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงได้เห็นถึงความจริงว่า...แม้ดวงอาทิตย์จะส่องแสงเจิดจ้าสวยงามสักเพียงใดแต่ดวงอาทิตย์ก็ไม่ได้ส่องเจิดจ้าแต่เพียงเธอเท่านั้นแต่ยังส่องไปยังดวงดาวอื่นๆมากมาย
ดวงจันทร์ผู้หญิงจึงกลับมาหาดวงจันทร์ผู้ชายอีกครั้งแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่พบ ต่อมาจึงได้รู้ว่าดวงจันทร์ผู้ชายยอมระเบิดตัวเองเพียงเพื่อตามหาตน จนกระจัดกระจายเป็นเศษเสี้ยวเล็กๆ
ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงรู้ว่าไม่มีวันที่จะได้เจอ จึงได้แต่เศร้าเสียใจ แต่ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ที่ดวงจันทร์ผู้ชายมีต่อดวงจันทร์ผู้หญิง ทุกค่ำคืนจึงพยายามเปล่งประกายเเสงที่ยังเหลืออยู่เพียงน้อยนิดของตน ส่งให้ถึงดวงจันทร์ผู้หญิง เกิดเป็นแสงพร่างพรายเต็มท้องฟ้าเคียงข้างดวงจันทร์ จนเกิดเป็นดวงจันทร์และดวงดาว ให้เราเห็นจนถึงทุกวันนี้
หากเรามองขึ้นไปบนฟ้ายามค่ำคืนวันไหนที่เห็นดวงจันทร์สวยสด วันนั้นคุณจะไม่เห็นดาวดวงเล็กดวงน้อยส่องแสง วันใดคุณเห็นดาวเปล่งประกายบนฟ้ามืด วันนั้นคุณจะไม่พบดวงจันทร์
...เขาและเธอไม่อาจพบกันตลอดกาล...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น